September al voorbij en ook oktober ruim half om. Ieder jaar sta ik er even bij stil. Oliebollen, oliebollen en nog eens oliebollen. Zou er nog gebakken worden?
Oliebollenbakkerij Rutte BV, ooit (1972) begonnen in het Kleine Huis, het witte trapgevelhuisje in de Zwaanstraat in Wijk aan Zee. In september werd er gestart, in oktober kwam er meel van het nieuwe jaar en moest de hele receptuur weer aangepast worden. O-wee als de smaak of textuur niet meer aan de eisen voldeden. Geproefd moest er worden, misbaksels werden niet getolereerd. Dit ging zo door tot de Kerstdagen. Opgeslagen tot de verkoop werden ze in Heerhugowaard bij vrieshuis De Lange. Daar waren ook collega’s aan het werk, de los ingevroren bollen werden in zakjes van 10 verpakt met een zakje poedersuiker. Eind jaren 70 werden er al 3 miljoen oliebollen gebakken, de bakkerij is dan inmiddels al verhuisd naar Beverwijk, aan de Industrieweg. Een en ander gebeurde in opdracht van/werd geleverd aan de broodfabriek Kelderman.
Via Kelderman kwamen de zakjes terecht in de schappen bij oa de HEMA, Albert Hein en Vroom en Dreesman. Werden de eerste miljoenen oliebollen nog stuk voor stuk met de hand geschept, in 1992 was er na jaren van pionieren een volledig geautomatiseerd systeem ontwikkeld. Vele malen minder arbeidsintensief. In begin van de nieuwe eeuw is deze grootste oliebollenbakkerij van ons land overgegaan in handen van de opdrachtgever. Er worden dan 10 miljoen oliebollen per jaar gebakken.
Als kind heb ik de opstart en de eerste tien jaar hiervan meegemaakt. De laatste maanden van het jaar rook het bij ons naar oliebollen, ook, misschien wel vooral, in de auto 🙁
Nu na al die tussenliggende jaren,
ben ik nog steeds geen fan,
maar ik heb er wel iets op gevonden.
Wat?
dat kun je lezen op deze paginapost 🙂