Een taartje uit het schriftje van mijn vader. Machtig, dat zeker 🙂 houd er rekening mee als je je hoeveelheden bepaald. In de oven hoeft het niet, ruimte in de koelkast heb je wel nodig. En, omdat de kinderen het zo lekker vinden blijft het een recept van Opa:
Opa Dick schrijft:
“Het is moeilijk om hoeveelheden aan te geven omdat we niet weten hoe groot de porties moeten zijn, maar men neme . . . :
– voor 1 persoon 8 lange vingers, 2 naast elkaar en 4 hoog;
– voor 6 personen neem je dus een blok van 12 lange vingers breed en 4 hoog;
– voor 12 personen doe je het vorige dus 2 maal, het beste is er dan 2 voor 6 personen te maken.”
Dat het bovenstaande beter eerst gevisualiseerd kan worden met in ons achterhoofd dat dit een heel machtig toetje is weten we inmiddels. Opa maakte voor ons achten (ach, iets extra’s dus voor 12) een schaal waar we een week lang toetje van hadden kunnen eten. Ware het niet dat we al vele dagen eerder er misselijk van werden en het ‘onze neus uitkwam’ . . . .
Tel nu voor je gezelschap opnieuw het aantal lange vingers uit J J J verder raad ik je aan niet op het laatst te beginnen, bijna aan het eind word gemeld dat je het een nachtje moet laten staan J
“Crème au Beurre, dat moet je zelf maar en beetje bekijken. Het bestaat echter
uit:
Roomboter – witte basterdsuiker – een eidooier en een ietsje zout.
– op 1 ons roomboter doe je 1 eidooier en dan plm. 1 ons witte basterdsuiker.
De lange vingers moeten even door de melk gehaald worden.
Beginnen en
eindigen met een laag lange vingers.
Tussen de lagen smeer je dus de Crème au Beurre.
Na dit geheel een nacht te hebben laten staan smeer je op de bovenste laaf
lange vingers en aan de zijkanaten ervan een laag stijf geslagen slagroom.
Tot slot over de aan de boven- en zijkant gesmeerde slagroom hagelslag
strooien.
Eet smakelijk!”
Het is dus nog even puzzelen hier en
daar, maar dat gaat vast wel goedkomen 😉