Op de website van Bic-News (zie link in de rechter zijbalk) las ik het onderstaande verhaal geschreven door Dirk-Jan Prins.
Dit waar gebeurde verhaal speelt zich af in de hoogtijdagen van het jutten.
Het is 1903. Om precies te zijn 26 januari. Op het strand spoelt heel laat op de avond een behoorlijk grote kist aan. De strandvonder is op de hoogte en snelt zich naar de kist. De strandvonder is een soort, door de overheid aangestelde, strandpolitie om aangespoelde of opgeviste goederen in bewaring te houden. Net zolang tot de rechtmatige eigenaar de goederen opeist. Als dit niet binnen een vastgesteld termijn gebeurt, zal de strandvonder tot verkoop van deze artikelen overgaan. Nou, dit ziet de strandvonder wel zitten. Want er blijkt snel dat er een inhoud in de kist zit die hij ook de strandvonder zeer graag nuttigt.
Even bij de les blijven, denkt de strandvonder, ik moet nu eerst ervoor zorgen dat de aangespoelde kist niet in handen valt van strandjutters uit het dorp of de regio.
De strandvonder stelt daarom een bewaker aan. De arme man moet de hele nacht de wacht houden bij de aangespoelde kist. Het is onstuimig weer, mistig en behoorlijk koud. Echt weer om ernstig ziek van te worden. Vermoeidheid overvalt na een paar uur de wachter. Hij dut af en toe een beetje in. Hij schrikt op als daar opeens een groepje jutters tegenover hem staat. Hij is alleen. Hoe eng is dat. De jutters kijken even rond en zien snel wat de inhoud van de kist is. Ook zij zien de inhoud wel zitten. Na wat inpraten op de wachter, krijgen de jutters het voor elkaar een kijkje te nemen in de kist. De inhoud wordt broederlijk gedeeld met de wachter. Hij alleen een beetje meer dan zij.
De volgende morgen komt de strandvonder poolshoogte nemen bij de wacht op het strand. Nergens te vinden. Althans niet in de omgeving van de kist, maar wel ín de kist. In diepe slaap ligt de wachter zijn roes uit te slapen. De Jutters waren zo slim geweest om de wachter vol te gieten met het Schiedams vocht. En de rest van de flessen laat zich raden. De flessen met de inhoud 40% plus, zijn in de weide omgeving nergens meer te vinden. Net zomin de jutters!
Iets verder naar het noorden, ligt op het strand een enorme hoeveelheid goederen over het strand verspreid. Ook daar is door de strandvonder een wachter gezet. Deze arme man heeft geen kist met Schiedams vocht. Hij blijft de hele nacht plichtsgetrouw in het koude water bij de gevonden goederen staan. Dit komt hem duur te staan. Door de koude en het koude water, wordt de wachter zo ziek dat hij uiteindelijk bezwijkt. Een trieste gebeurtenis!
Maar de stranding van het 570 ton wegende Nederlandse stoomschip SS Vrijheit, is een enorm groots gebeuren. De trieste noot, het overlijden van de wachter, maakt snel plaats voor een enorme euforie. De SS Vrijheit levert de jutters en het dorp Wijk aan Zee zoveel goederen op, dat je eigenlijk alleen maar feest kunt vieren.